சிறுமை அடைந்தே தொங்கினார்
கொடுமை குருசைத் தெரிந்தெடுத்தாரே
மாய லோகத்தோ டழியாது யான்
தூய கல்வாரியின் அன்பை அண்டிடவே - அந்தோ
அந்தக் கேடுற்றார் எந்தனை மீட்க
பல நிந்தைகள் சுமந்தாலுமே
பதினாயிரம் பேரிலும் சிறந்தவரே - அந்தோ
கால் கரங்கள் ஆணிகள் பாய்ந்தும்
குருதி வடிந்தவர் தொங்கினார்
வருந்தி மடிவோரையும் மீட்டிவே - அந்தோ
அதிலும் இன்பம் அன்பரின் தியானம்
அவர் பாதையை நான் தொடர்ந்தேகிடவே - அந்தோ
சேவையே புரிவேன் ஜீவனும் வைத்தே
என்றும் உண்மையுடன் நம்பி வாழ்ந்திடுவேன் - அந்தோ